We mogen voor een jaar blijven!

In ons vorige verslag vertelden we jullie dat we ons met z´n drietjes moesten melden bij de politie in verband met onze verblijfsvergunning. Het zou maar een minuut of vijf duren maar het bleek uiteindelijk meer dan een uur te duren. Ondanks dat Yip zichzelf al goed begon te vervelen en dus maar lekker over de balie van de politieambtenaren ging kruipen en aan de computerdraden ging trekken en af en toe lekker schreeuwde, hebben we blijkbaar toch een positieve indruk achtergelaten. Afgelopen dinsdag hebben we onze paspoorten teruggekregen met daarin een verblijfsvergunning voor één jaar. De laatste escape om weer terug naar Nederland te mogen was nu dus definitief voorbij ;-)

Inmiddels is Michiel volop aan de slag (zelfs op zaterdag en zondag, dit waren het afgelopen weekend normale werkdagen) en heeft hij al kennis gemaakt met 4 Chinezen die vonden dat ze zelf konden bepalen waar en welk werk ze gingen uitvoeren. Ze hielden zich daar zo aan vast dat ie ze voor de keuze heeft gesteld om of terug te gaan om te werken of ontslag te nemen. Vreemd genoeg hebben 3 van de 4 ontslag genomen en stonden dus dezelfde middag op straat. Nee, nee…dit keer geen actie van Botte Bijl Barendse. Hij dacht ook dat ie iets dichter bij zijn werk was gaan wonen. Theoretisch is dat ook zo, maar file technisch is dit nog niet echt het geval. ´s Ochtends is hij als alles meevalt 50 minuutjes onderweg, dus dan al 10 minuten gewonnen. ´s Avonds heeft hij al een paar keer met flinke vertragingen te maken gehad. Het is gelukkig niet zo erg als de file van 10 dagen die hier afgelopen augustus heeft gestaan.

Vorige week had Michiel vrij van woensdag tot en met vrijdag. Het was heerlijk weer en we zijn toen een paar keer de stad ingegaan. We zijn een middag naar San Litun (een mega shopping center) geweest en naar het Ritan park. Een erg leuk en wat kleinschaliger park. De rest van de parken zijn hier namelijk allemaal zo groot dat je het gevoel krijgt een halve marathon te moeten lopen om aan de andere kant te komen. In het shopping center zit ook een Apple Store, die zaak puilde uit van de Chinezen, die zijn hier helemaal dol op gadgets en de Ipads vliegen dan ook de winkel uit. ’s Avonds zijn we een paar keer uit eten geweest en het leuke is dat Yip het Aziatische voedsel erg lekker vindt. Waarschijnlijk vindt hij de chopsticks het meest interessant maar toch….het is wel handig als je in China bent. Bij de Italiaan vliegt het eten daarentegen gewoon door de zaak met het bord erachteraan. Gelukkig zijn ze hier dol op kinderen en kan het ze niet zo vee l schelen. Het bestek wordt dan ook met een glimlach 5 keer opnieuw gebracht. De Japanner was helemaal een feest, het licht werd gedimd en toen de grote vlam op de bakplaat kwam zat Yip helemaal te glunderen in zijn stoeltje.

We hebben ook kennisgemaakt met het fenomeen Ayi. Een Ayi is een huishoudster die je huis schoonhoudt en voor de kinderen zorgt. Via een advertentie op het bord in het Clubhuis hebben wij Ayi Wang op gesprek gehad. Zij werd aanbevolen door onze Chinese achterbuurvrouw. Ayi Wang spreekt alleen Chinees, dus kwam Jenny (de achterbuurvrouw) tolk spelen. Ayi Wang komt hier vijf dagen per week van 8.00 – 12.00. Yip moet er nog niet zo veel van hebben . Tja ze praat ook iets anders …

Dagelijks komen hier nog steeds mensen over de vloer om dezelfde problemen op te lossen die vorige week ook al speelden. We hebben onder andere een lekkende fontein in de badkamer op de begane grond. Deze lekkage is inmiddels al 2 keer opgelost, terwijl het water er nog steeds uit drupt! Gisterenochtend stond weer de hele vloer blank. Maar…… nu hebben we Ayi Wang! Gisterenochtend heb ik haar alle mankementen laten zien en heeft zij contact opgenomen met de Management Office om dit op te lossen. Gisteren zijn er wel drie mensen langs geweest voor dit probleem. Ze komen wel snel, maar ze kijken even en dat was het dan weer. En dan een half uur later staat er weer een ander voor de deur voor iets anders. Ach ja zo blijft men bezig en komen we de dag wel door. Never a dull moment in China!
Aan zaken plannen doen ze ook niet echt. We hebben boven op de slaapkamers ontzettend lelijke gordijnen hangen, goed je kan niet alles hebben, maar om Yip nou met roze rozengordijntjes op zijn kamer te laten slapen …Daar krijgt ie later vast heel veel last van. Dus hebben we geregeld dat we van de huiseigenaar een budget hebben gekregen om nieuwe gordijnen te kopen. Jenny zou wel iemand regelen. Eerst zijn we bij haar naar haar gordijnen gaan kijken, ze wilde maar al te graag haar huis aan ons laten zien. Leuk om te zien, zo vaak kom je niet bij Chinezen binnen. Een kast van een huis met vier verdiepingen, een gigantische speelkamer voor haar zoon (bijna de hele tweede verdieping van 13 meter lang en 10 meter breed) en complete thuisbioscoop op de vierde verdieping met voor iedereen een lederen ligstoel met voetenbank. Zij zou haar gordijnen-man wel even bij ons langs sturen, maar hadden geen idee wanneer dit zou zijn. Op zaterdagochtend staat Jenny onaangekondigd met de gordijnenman op de stoep. Hij gaat meten en laat stofjes zien. Ik zoek wat dingen uit, zo snel heb ik dat nog nooit gedaan. Ik betaal een klein bedrag aan en vraag wanneer dat het klaar. Nou mevrouw a.s. donderdagochtend worden ze gehangen. Dat is rap! Kom ik woensdagochtend terug van een speelochtend met Yip, staat er al iemand aan de deur met de gordijnen. Die hadden we dus nog niet verwacht. Wel fijn, nu heeft Yip geen roosjes meer en is het lekker donker op zijn kamer. Hopelijk slaapt nu ook wat langer uit.

Nee,… we eten niet iedere dag rijst! Ze hebben hier een supermarkt Jenny Lou. De eigenaresse is een Chinese dame die allerlei Westerse producten importeert en daardoor is deze supermarkt zeer geliefd bij de expats. Michiel is helemaal blij met het chocolade assortiment, ze hebben hier gewoon Côte D’Or en chocolade koekjes van Hellema. Yip is blij met de lange vingers, die noemen ze hier dan wel ‘Lady fingers’ erg smakelijke naam nietwaar?. En ik … ik ben blij met de Italiaanse pastasauzen en vandaag heb ik nu eindelijk ook mozzarella gevonden! Wat missen we tot nu toe? nou dat zijn de toetjes, zoals de lekker Hollandse vanillevla. Drie keer raden wat wij over 2 weken gaan kopen! Doordat alles wordt geïmporteerd hangt er wel een flink prijskaartje aan, boodschappen doen is uiteindelijk dus niet echt goedkoper dan in Nederland. Uit eten gaan daarentegen is wel super goedkoop. Soms nog goedkoper dan zelf koken. Dat worden dus makkelijke keuzes als we geen zin hebben om te koken.

Het harde Chinese matras ligt er nog steeds, maar we hebben verzachting gevonden door een flinke topper erop te leggen. Uiteindelijk is de huiseigenaar akkoord gegaan om deze voor ons te regelen. Dus dat probleempje is ook weer opgelost.

De container laat nog wel even op zich wachten. A.s. zaterdag komt de boot aan in de haven, maar vanwege alle 1 oktober feestelijkheden zal de inklaring van de goederen bij de douane wat langer duren. Nu staat de aflevering gepland voor 15 oktober, en tja…. de 14e vliegen we voor een korte break naar Nederland om het 40-jarig huwelijk van Michiel zijn ouders te vieren. Dus waarschijnlijk worden onze spullen pas afgeleverd als we terug zijn uit Nederland. Moeten we Yip nog even langer op een commode van 2 verhuisdozen verschonen. De Ayi dacht, ik ruim die rommel even op. Ik kom ’s middags thuis, dozen weg. Moest ik Yip in het raamkozijn verschonen. Niet echt handig en niet erg leuk voor de buren, uiteindelijk heb ik ze wel weer gevonden en weer vrolijk teruggezet.

De herfst begint hier ook z’n intrede te doen en dan komt de door ons gevreesde winter ook snel. Het is overdag nog heerlijk weer, zo tussen de 20 en 23 graden en dan koelt het ’s avonds flink af. Eind oktober / begin november gaat het dan echt winter worden. Wij hopen niet te snel, aangezien onze winterkleding nog in de container zit. Dit is ook weer een reden om goed te shoppen in Nederland ;-)

Morgen is het dus 1 oktober, een nationale feestdag. Op 1 oktober 1949 kondigde Mao Zedong de stichting van de Volksrepubliek China af. De hele week (t/m 7 oktober) is bekend onder de naam "National Day Golden Week". Het hele land is vrij, het werd ons niet aangeraden om morgen naar de Chinese Muur te gaan, tenzii je echt een keer heel veel Chinezen wilt zien

Tot zover … weer de belevenissen van een weekje China